Tarımda daha yumuşak yiyeceklere geçilmesi insanların ısırma biçimini değiştirerek bazı sesleri çıkarmasını kolaylaştırmış olabilir.
Binlerce yıl önce atalarımızdan bazıları avcı toplayıcı yaşam tarzını geride bırakıp, yerleşik hayata geçtiler. Sebze yetiştirmeye, süt için inek beslemeye başladılar, sonra sütten peynir yapmayı keşfettiler.
Peki bunları yapmamış olsalardı, şimdiki dilleri konuşabilecek ve bugün duyduğumuz sesleri duyabilecek miydik? “Science” dergisinde yayımlanan bir yazıya göre, muhtemelen hayır.
Zürih Üniversitesi’nden dilbilimci ve yeni araştırmanın yazarı Balthasar Bickel “’f’ gibi bazı sesler yeni ve şunu rahatlıkla söyleyebiliriz ki, 20 bin ya da 100 bin yıl önce bu sesler yoktu” diyor.
Araştırma, daha yumuşak gıdalara geçişin insanların ısırma fonksiyonunun gelişim biçimini de değiştirdiğini gösteriyor. Araştırmanın yazarları fiziki değişimlerin çiftçilerin ‘f’ ve ‘v’ gibi bazı sesleri çıkarmalarını biraz kolaylaştırdığını kaydediyorlar.
Araştırmanın doğrudan ele almadığı başka çeşitli süreçlerle de bu sesler günümüzde kullanılan dillerin hemen hemen yarısına yerleştiler.
1985 yılında da Charles Hockett adlı dilci “f” ve “v” seslerinin bazı avcı-toplayıcı toplulukların dillerinde hiç olmadığını ya da çok az yer aldığını gözlemlemişti. Hockett’a göre, tarımın yaygınlaşmasının teşvik ettiği beslenme değişiklikleri dişleri ve çeneleri değiştirerek insanların bazı sesleri daha kolay çıkarırken bazılarında ise zorlanmasına neden olmuştu. (THE NEW YORK TIMES/çev: Anahid Hazaryan)